Joga 

Joga to praca z umy­słem i cia­łem. Prak­ty­ku­jąc ją, cią­gle otrzy­mu­je­my do ciała odpo­wie­dzi zwrot­ne.  Trze­ba być uważ­nym, żeby je dostrze­gać i być goto­wym żeby je przyj­mo­wać. Jeże­li chce­my wpro­wa­dzić swoje ciało i umysł w stan akcep­ta­cji zmia­ny, cie­ka­wo­ści nowe­go i nie­zna­ne­go, potrze­bu­je­my zako­rze­nić w nim ufność i bezpieczeństwo.

Naszą prak­ty­kę zaczy­na­my od wsłu­cha­nia się w swoje ciało, jego blo­ka­dy, zakor­ko­wa­ne prze­pły­wy. Czę­sto umysł będzie nas zagłu­szał, zagłu­szać będzie nasze Ego, które woła we współ­cze­snym Świe­cie – o wię­cej, moc­niej, bar­dziej.… przy­zwy­cza­jo­ne do cia­głej goni­twy i wspołzawodnictwa.

Wpro­wadź­my mięk­kość i ciszę, uspo­kój­my nasze myśli i oddech. Ahim­sa zna­czy w san­skry­cie „nie­krzyw­dze­nie” i jest pierw­szą, naj­waż­niej­szą prak­ty­ką w jodze, dosko­na­le sys­te­ma­ty­zu­ją­cą dal­sze kroki. 

Czym dla nas — ludzi Zacho­du, jest owo nie­krzyw­dze­nie? Wie­dząc gdzie nasze ciało i umysł utknę­ły, co jest zablo­ko­wa­ne, co boli, co woła o naszą uwagę będzie­my umieć budo­wać wła­sną prak­ty­kę, by nie krzyw­dzić sie­bie. Podej­ście to pozwo­li nam rów­nież bez­piecz­nie podejść do życio­wych zmian, które poja­wią się wraz z regu­lar­na prak­ty­ką jogi.

Na macie nie ma wspoł­za­wod­nic­twa, jest medy­ta­cja w asa­nach. Joga to forma ciała, kształt asany, przede wszyst­kim jed­nak to prze­mia­na, która roz­le­je się na dal­sze aspek­ty życia; na nasza rela­cje ze sobą i Światem.

Czas na macie, czas ze sobą, czas akcep­ta­cji w pro­ce­sie pogłę­bia­nia asan, dadzą zaufa­nie i otwar­cie w ciele. Przyj­dzie łagod­na fala ulgi, cza­sem poja­wią się emo­cje któ­rych dawno nie było. Otu­li­my to łagod­nym wia­trem, cie­płem, szu­mem morza czy oceanu.